به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

جا خالی دادن به سبک ایستگاه فضایی!

تاریخ انتشار: ۱۳ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۴۰۰۷۵

زباله‌های فضایی هر چند وقت یک بار، بر سر راه «ایستگاه فضایی بین‌المللی» (ISS) قرار می‌گیرند. ایستگاه فضایی بین‌المللی از سال ۱۹۹۸ در مدار بوده و به خاطر وجود زباله‌های فضایی، ده‌ها بار مجبور به انجام دادن مانور‌های فرار شده است. گزارش دسامبر ۲۰۲۲ ناسا نشان می‌دهد که ایستگاه فضایی بین‌المللی از سال ۱۹۹۹ تاکنون ۳۲ بار خود را اصلاح کرده است تا از برخورد با ماهواره‌ها و زباله‌های فضایی قابل ردیابی جلوگیری کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حملاتی از سوی ریزشهاب‌سنگ‌ها یا زباله‌های فضایی ناشی از فضاپیما‌های روسی «پراگرس» (Progress) و «سایوز» (Soyuz) ثبت شده‌اند، اما با پرتاب ماهواره‌های بیشتر به فضا، مشکل زباله‌های فضایی با سرعت بیشتری در حال رشد است و خطر برخورد آن‌ها با ایستگاه فضایی بین‌المللی یا با یکدیگر را افزایش می‌دهد. پراکندگی زباله‌های فضایی شناخته‌شده، ایستگاه فضایی بین‌المللی را به انجام دادن مانور‌های اجتنابی مجبور کرده، فضانوردان را به پناه گرفتن ملزم کرده و حتی پیاده‌روی‌های فضایی را لغو کرده است.

فضانورد ماموریت «اکسپدیشن ۴۰» از پشت پنجره گنبدی ایستگاه فضایی بین‌المللی به بقایای بک شهاب‌سنگ اشاره می‌کند
در این گزارش می‌بینیم که ایستگاه فضایی بین‌المللی چه زمانی مجبور است از زباله‌ها دوری کند، چگونه از مسیر برخورد با زباله‌های فضایی خارج می‌شود و اگر ناسا و شرکای ایستگاه فضایی بین‌المللی نتوانند به موقع مانور‌های فرار را انجام دهند، چه اتفاقی می‌افتد.

مقامات ناسا در مه ۲۰۲۱ نوشتند: زمانی که پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که هر شیء ردیابی‌شده در فاصله نگران‌کننده‌ای از نزدیک ایستگاه فضایی بین‌المللی عبور می‌کند و کیفیت داده‌های ردیابی به اندازه کافی دقیق تلقی می‌شود، مراکز کنترل ماموریت در هیوستون و مسکو با یکدیگر همکاری می‌کنند تا یک اقدام محتاطانه را انجام دهند.

 

طبق جدولی که «جاناتان مکداول» (Jonathan McDowell)، اخترشناس «مرکز اخترفیزیک هاروارد اسمیتسونین» (CFA) ارائه داده، اسپیس ایکس از مارس ۲۰۲۳ تقریبا ۴۰۰۰ ماهواره را به مدار پرتاب کرده است. مقاله‌ای که در آوریل ۲۰۲۰ توسط مکداول ارائه شد، نشان می‌دهد که مدار پایین زمین در سال‌های اخیر به دلیل پرتاب ماهواره‌های استارلینک، شاهد افزایش چشمگیر جمعیت ماهواره‌ها بوده است. مدار ماهواره‌های استارلینک متفاوت است، اما برخی از آن‌ها در ارتفاعی بین ۳۴۰ تا ۳۵۰ کیلومتر قرار دارند که نزدیک به ایستگاه فضایی بین‌المللی است.

در فوریه ۲۰۲۳ وقتی از مکداول پرسیده شد که اگر استارلینک و سایر شبکه‌های ماهواره‌ای متعلق به «وان وب» (OneWeb) و شرکت فرعی «آمازون» (Amazon) موسوم به «کویپر سیستمز» (Kuiper Systems) به طور کامل ساخته شوند، وضعیت در مدار چگونه خواهد بود، پاسخ داد: مدار زمین مانند یک بزرگراه بین ایالتی در ساعت شلوغی و هنگام وقوع طوفان برفی خواهد شد که همه با سرعت بسیار زیاد در آن رانندگی می‌کنند؛ با این تفاوت که چندین بزرگراه بین ایالتی وجود دارد که بدون چراغ توقف از یکدیگر می‌گذرند.

 

«فرماندهی دفاع هوافضای آمریکای شمالی» (NORAD) تا مارس ۲۰۲۳ بیش از ۴۷ هزار شیء فضایی را ردیابی کرده است. بسیاری از این زباله‌ها برای ردیابی با فناوری کنونی بسیار کوچک هستند. همه قطعات مرده نمی‌توانند مدار خود را تغییر دهند و اگر هیچ برنامه محکمی برای پاکسازی آن‌ها وجود نداشته باشد، هرگونه نزدیکی به ایستگاه فضایی بین‌المللی، چاره‌ای را جز کناره‌گیری از مسیر برای کنترل‌کننده‌ها باقی نمی‌گذارد.

ایستگاه فضایی بین‌المللی چگونه زباله‌های فضایی را دور می‌زند؟

با توجه به اطلاع کافی، فضاپیما‌های باری که به ایستگاه فضایی بین‌المللی پرتاب می‌شوند، سوخت اضافی را حمل می‌کنند تا در صورت نیاز بتوانند برای تنظیم مدار ایستگاه، موتور‌های خود را روشن کنند و به این مجموعه آزمایشگاهی کمک کنند که زباله‌های فضایی را دور بزند. یک نمونه از این وضعیت، در ۲۵ اکتبر ۲۰۲۲ پیش آمد که کنترل‌کننده‌های فضاپیماری روسی «پراگرس ۸۱» (Progress ۸۱)، موتور‌های خود را به مدت پنج دقیقه و پنج ثانیه روشن کرد تا از برخورد با زباله‌ها جلوگیری کند.

این زباله‌ها بخشی از یک آزمایش ضد ماهواره‌ای مخرب روسیه بودند که در ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱ انجام شد و مورد محکومیت بین‌المللی قرار گرفت. قطعات ایجاد شده توسط این آزمایش، بار‌ها در نزدیکی ایستگاه فضایی بین‌المللی و ماهواره‌های استارلینک ازدحام کرده‌اند. برای مثال، ایستگاه در ژوئن ۲۰۲۲ مجبور شد برای جلوگیری از برخورد با قطعات ماهواره متلاشی‌شده «کاسموس ۱۴۰۸» (Cosmos ۱۴۰۸) مانور دهد.

ناسا در حال ایجاد یک توانایی پشتیبان برای انجام دادن مانور با فضاپیما‌های آمریکا است؛ به ویژه پس از جنگ روسیه و اوکراین که در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ آغاز شد. عملیات ایستگاه فضایی بین‌المللی بیشتر عادی بوده، اما روسیه ممکن است در سال ۲۰۲۸ این مجموعه مداری را ترک کند که حداقل دو سال پیش از انتظار ناسا برای به پایان رساندن عملیات ایستگاه است. در این صورت، تقویت‌کننده‌های پراگرس دیگر برای تقویت کردن ایستگاه در دوری کردن از مسیر زباله‌ها در دسترس نخواهند بود. به همین دلیل، ناسا فضاپیمای «سیگنوس» (Cygnus) ساخت شرکت «نورثروپ گرومن» (Northrop Grumman) را موظف کرد تا در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۲ یک عملیات آزمایشی را انجام دهد. دو تلاش صورت گرفت تا عملیات انجام شود، اما نهایتا این فضاپیما با موفقیت ایستگاه فضایی بین‌المللی را به ارتفاع عملیاتی عادی خود رساند.

منبع: اسپیس

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی دانشگاه و كنكور

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: زباله فضایی کهکشان راه شیری ایستگاه فضایی بین المللی زباله های فضایی ماهواره ها زباله ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۴۰۰۷۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

استارلاینر بوئینگ قرار است در 6 می به فضا پرتاب شود

ایتنا - راهبران ناسا و بوئینگ به خبرنگاران گفتند که اولین ماموریت استارلاینر که کپسول دو فضانورد را به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌برد، به سمت تاریخ پرتاب تاریخی 6 مه نزدیک می‌شود.
ناسا و بوئینگ به این نتیجه رسیدند که این کپسول پس از تکمیل بررسی آزمایشی حیاتی پرواز در روز پنجشنبه آماده پرتاب است. بدون هیچ مشکلی، فضانوردان بوچ ویلمور و سونی ویلیامز عصر روز 6 مه سوار استارلاینر خواهند شد و با موشک United Launch Alliance Atlas V  به فضا خواهند رفت.

به گزارش ایتنا، حدود 24 ساعت بعد، دو فضانورد به ایستگاه فضایی بین‌المللی می‌رسند و حدود یک هفته در آنجا می‌مانند. استارلاینر به ایستگاه متصل خواهد ماند و این دو نفر از آن برای بازگشت به زمین استفاده خواهند کرد. در مجموع پنج چتر نجات، استارلاینر را از سرعت مداری فوق‌العاده کم می‌کنند تا فرود نرم در جایی در غرب ایالات متحده را امکان‌پذیر کنند.

این دومین پرواز استارلاینر به ایستگاه فضایی بین‌المللی است؛ اولین پرواز، یک ماموریت بدون خدمه به نام آزمایش پرواز مداری-2، در ماه مه 2022 انجام شد. اگر بوئینگ و ناسا نتوانند ماموریت تاریخ 6 می را انجام دهند، فرصت‌های پرتاب دیگری در 7، 10 و 11 می وجود دارد.

اهمیت این ماموریت را نمی‌توان دست کم گرفت. ناسا در سال 2011 برنامه خدمه تجاری (CCP) را برای خرید خدمات حمل و نقل فضانوردان از صنایع خصوصی ایجاد کرد. ناسا اسپیس‌ایکس را تحت یک قرارداد چند میلیارد دلاری انتخاب کرد. اما برخلاف اسپیس ایکس که هر شش ماموریت را طبق قرارداد اصلی به همراه موارد دیگر تکمیل کرده است، استارلاینر بوئینگ به دلیل مشکلات فنی متعدد به شدت به تعویق افتاده است.

بوئینگ به دلیل این تاخیرها بیش از 1.5 میلیارد دلار هزینه‌های اضافی را متحمل شده است. این غول هوافضا اخیراً  به دلیل خرابی در واحد هواپیمای تجاری خود با نظارت تجاری مواجه شده است. اوایل سال جاری اعلام شد که دیو کالهون، مدیرعامل بوئینگ در پایان سال 2024 از سمت خود کناره گیری می‌کند.

برای ناسا، یک فضاپیمای جدید به معنای دوبرابر کردن منابع حمل و نقل فضانوردان آمریکا و معرفی درجه‌ای از افزونگی مورد نیاز به برنامه پروازهای فضایی انسانی آژانس است. اگر بوئینگ این آزمایش را انجام دهد، استارلاینر به گواهینامه نهایی خود دست خواهد یافت و می‌تواند ماموریت‌های منظم خود را تحت قرارداد CCP آغاز کند.

ناسا تشخیص داد که احتمال از دست دادن خدمه با این ماموریت استارلاینر 1 در 295 است که بالاتر از احتمال 1 در 270 مورد نیاز ناسا است. جیم فری، معاون ناسا، گفت: « جان اعضای خدمه ما، سونی ویلیامز و بوچ ویلمور، در خطر است. ما اصلاً آن را ساده نمی‌گیریم.»